Covid-19 salgını, tüm dünyada milyonlarca insanın enfekte olmasına ve çok sayıda kişinin hayatını kaybetmesine neden oldu. Herhangi bir yaşta ciddi akut solunum sendromu koronavirüs 2 (SARS-CoV-2) enfeksiyonu kazanılabilir, ancak en sık etkilenenler, orta yaş ve üstü bireyler oldu . Hastanede yatan COVID-19 doğrulanmış hastalar ile yapılan birkaç çalışmada ortanca yaş 49-56 arasında değişmektedir.Covid-19’un Yaşlı yetişkinler arasında gözlenen yüksek morbidite ve mortalite oranları, hem ana akım medyada hem de sosyal medyada yaygın olarak dillendirildi. Dünyada birçok hükümet, söylemlerinde yaş vurgusu yaptı ve böylelikle Yaşlı  ayrımcılığına zemin hazırlayan bir ortam oluştu. Hem devletlerin hem de medyanın dilindeki ‘’Yaşlılık’’ vurgusu, toplumda 65 yaş üstünün ‘’tedbirli’’ olmasından çok tehlikeli oldukları algısına yol açtı. COVID-19 salgınının hemen öncesinde yapılan araştırmalarda, toplumda %15’ler seviyesinde olan yaş ayrımcılığı, pandemi ile paralel, Yaşlılara yönelik yaş ayrımcılığı olarak patlak verdi . Özellikle gençlerin yoğun kullandığı sosyal medyada Yaşlılar, ya alay konusu ya da “öteki” olarak paylaşıldı. Son günlerdeki Yaşlı ayrımcılığına yönelik İtalya’da yapılan ve tweet analizlerini içeren bir araştırmada tweet’lerin %21,1’i Yaşlı yetişkinlerin yaşamının daha az değerli olduğunu ima eden veya Yaşlılarda COVID-19 tedavisini önemsiz gösteren içerikteydi . Ülkemizde de benzer çok sayıda paylaşıma maruz kaldık. Salgının etkileri ve salgından korunma ile ilgili birçok uyarı Yaşlılar üzerinden yapıldı. .Televizyonlarda korona hakkında bilgi vermek amacıyla çıkan hekimlerin en fazla vurguladığı şey yaş oldu. Günlük korona virüsü vaka ve ölüm bilgilerini paylaşmak için yapılan, “Yaşlı ve direnci zayıf şu kadar sayıda hastamızı yitirdik.”, “Hayatını kaybedenlerin %80’i, 60 yaş üstünde” “Yoğun bakımda olanların %75’i, 60 yaş üstü” gibi açıklama ve vurgulara geriatri alanında çalışan profesyoneller müdahalede bulundular. Can kayıplarına ‘’Yaşlılar’’ denilmesi, bırakıldı. Ancak, yaşa dayalı etiketleme, pandemi sürecinde haksız söylemlere yol açtı. Yaşçılık, yaşlı insanlara yönelik, ırk ayrımcılığı ve cinsiyet ayrımcılığı gibi eyleme dönüşebilen durumları tanımlamak için kullanılmıştır.  Bugün erişkin, çalışmakta olan orta yaş grubu dışındaki çocuklar ve gençler de çeşitli kalıp yargılara maruz kalabilmektedir. Fakat pandemi günlerinde yaşlılıgın yaşlı  kabul edilen insanlara yöneldiğini görüyoruz.Dünya Sağlık Örgütü Yaşlılara ve Engellilere odaklanan bazı kılavuzlar hazırlamıştır . Ulusal bakış açısıyla, hükümet, bilimsel topluluklar, paydaşlar ve sağlık politikası yapıcıları Yaşlı yetişkinler için özel bir müdahalenin planlanması ve uygulanmasında merkezi role sahiptir. Bu alanlardaki karar alma mekanizmalarında Yaşlılar da yer almalıdır. Politikaların yaşama geçirilmesinde klinisyenler, topluluklar, sosyal hizmet uzmanları ve derneklerle iş birliği önemsenmelidir. Kadınlar, engelliler, evsizler, mülteciler gibi kırılgan gruplar için alandaki dayanışma grupları ile iş birliği yapılması verimliliği artıracaktır. Pandemi, her kesimin mücadeleye katılımını zorunlu kılan bir süreçtir.